اگرچه نصب و استفاده از انواع آسانسور ، بالابر و پله برقی در سازه های امروزی بسیار همه گیر و رایج شده است ، اما هنوز هم اماکن فراوانی وجود دارند که تنها راه ارتباطی بین طبقات مختلف آن ها پلکان بوده و عده فراوانی نیز وجود دارند که با وجود راه های دیگر ، ترجیحشان بر روی تردد از راهرو های سنتی می باشد . بدیهیست که حرکت بر روی این سطوح امری دشوار نیست و با شباهت زیاد به قدم زدن ، به جای جابجایی انسان در راستای افقی ، توأمان به حرکت وی در راستای افقی و عمودی منجر می شود . با این حال عدم وجود مانعی برای تفکیک فضای سطحی پله و پیرامون آن از یک سو و فقدان دستگیره ای برای انتقال بخشی از وزن و بار بدن برای صعود و فرودی کنترل شده – بویژه برای سالمندان – سبب می شود تا تردد در این مسیر علاوه بر مشقت بیشتر ، حادثه آفرین نیز باشد . نرده پله با پوشش نارسایی های فوق سبب می شود تا علاوه بر افزایش ایمنی این مسیر تردد بر روی آن نیز با سهولت بیشتری انجام شده و ساکنین با فراغ بال بیشتری امکان آمد و شد را بیابند .