سازه فضاکار به زیرساختی خرپایی اتلاق می گردد که با تکرار الگویی یکسان ، به شکل گیری حجمی سه بعدی می انجامد . قرار گیری این ستون های فلزی تحت زوایا و تعدادی خاص با پیروی از برخی قوانین استاتیکی انجام می پذیرد که به کاهش فشارهای جانبی به هر عضو و استحکام کلی بنا ختم می شود . سازه فضاکار به عنوان اشکال هندسی متحدالشکل در فضای میانی دو صفحه فرضی قرار می گیرند و چنانچه آن ها را تحت زاویه ای مشخص از کنار نگاه کنیم ، تنها ستونی واحد را نظاره گر خواهیم بود . این مجموعه که از صدها شبکه‌ها ، طاق ، سازه‌های تا شونده و کش بستی تشکیل شده است ، در فضاهایی صنعتی یا تجاری با دهانه بزرگ کاربرد فراوانی دارد . در همین رابطه فرودگاه ها و آشیانه های هواپیما ، ایستگاه راه آهن و ترمینال های اتوبوس ، استادیوم‌ها و باشگاه‌های ورزشی، سالن های اجتماعات و سایر محل های تجمع ، مراکز خرید ، سینما و سالن های تئاتر ، دکل‌های رادیویی ، مخابراتی و همچنین انتقال نیرو از جمله اصلی ترین اماکن و سازه های ساخته شده با این متد و ماده می باشند .