گرمایش از کف نام یکی از نوین ترین سامانه های تامین گرمای خانه در زمستان می باشد که در سال های اخیر طرفداران بیشماری پیدا کرده است . در این روش پس از پرداخت اولیه سطح و بستر سازی مناسب آن ، لوله هایی مسی به شکلی منتظم و همه جانبه سطح زیرین فضای همه اتاق ها را پوشانده و سپس لایه ای از کفپوش دلخواه بر روی آن نصب می گردد . از مهمترین فواید استفاده از این روش می توان به تولید گرمایی مطبوع در قدم اول اشاره کرد . گرمای حاصل از این روش بر خلاف روش های دیگر که چشمه گرما پر حرارت و نقاط دورتر از آن سرد می باشند ، در همه نقاط یکسان بوده و از سویی دیگر درجه هوای تولید شده ثابت است . علاوه بر این استفاده از این روش به کاهش وزن ساختمان به دلیل حذف لوله کشی ها ی اضافه ، به افزایش ارتفاع سقف به دلیل حذف برخی زیرسازی ها در کف هر طبقه ، به افزایش محیط داخلی در دسترس به ویژه برای طراحی دکوراسیون با توجه به حذف رادیاتور و بخاری ، عدم خشکی هوا ، عدم آلودگی سقف و وسایل و خشکی زمین در نقاط مرطوب مانند سرویس های بهداشتی و آشپزخانه منجر می گردد . این در حالیست که سرعت گرم شدن این سامانه بسیار کم می باشد ، بطور مثال در صورتی که یک اتاق بوسیله فن کوئل در مدت 30 دقیقه گرم شود با گرمایش از کف در مدت 3 روز گرم می شود ، چرا که افزایش یک مرتبه دما سبب تخریب زیر ساخت ها و ورود شوک به آن ها می شود . اما می توان خوش بین بود که این گرما ماندگار تر از روش های دیگر بوده و با قطع سوخت مصرفی ، همانطور که دیر گرم شده است ، دیر هم سرد می شود .