بسیاری از امکاناتی که بصورت روزمره از آن ها استفاده می کنیم ، برای رسیدن به دست ما از مسیر پر پیچ و تابی عبور می کنند . به عنوان مثال نحوه سیم کشی برق و خطوط تلفن یا فاضلابی که از محل زندگی و کار ما دفع می شود ، با گذر از کیلومترها فاصله از نیروگاه به دست ما رسیده و یا با طی مسیری مشابه به اداره آب و فاضلاب باز می گردد . در این میان ، انواع کابل های حساس و گاه پرخطر در کنار پسماندهای انسانی مسیر زیر زمینی خود را در میان کانال ها و لوله های گوناگونی باز می کنند . مسیرهایی که از جنس مشتقات پلاستیک و یا بتن بوده و در طول راه مانع از ورود عوامل خارجی یا خروج محتویات خود می شوند . در این مسیر ، گاهی کابل های برق یا مواد سیال نیازمند پیوستن به یکدیگر و طی مسیر با هم بوده و یا در شرف جدایی از دیگری قرار می گیرند . مسئول این جدایی ها که منهول بتنی ( (Manholeیا مسیر آدم رو نام دارد ، معمولاً بلوک هایی بتنی با چند دهانه برای اتصال و انفصال مسیر های منتهی به آن می باشند . این ادوات که در ابعاد و اشکال گوناگون تولید می شوند ، با توجه به مقاومت فشاری بالای خود ، ساختار محکم و قابل اطمینانی زیر سطح زمین برای شریان های مذکور پدید می آورند .