می دانیم که برای احداث یک ساختمان ، مجسمه یادبود ، پل ، سد یا هر بنای دیگری ، چنانچه زمین مد نظر ما سست بوده و توانایی تحمل وزن سازه مورد نظر را نداشته باشد ، فرو نشسته ، به تغییر وضعیت قرارگیری این بنا یا تخریب کامل آن منتهی می شود ، در نتیجه بستر سازی و احداث ساختمان مورد نظرمان بر روی سطحی سخت و استوار اجتناب ناپذیر است . با توجه به این توضیحات در موارد متعددی دیده شده است که زمین کارگاه به شدت سست بوده و رسیدن به سطحی مقاوم در گرو حفر چندین متر فونداسیون می باشد و یا به حدی سخت بوده که امکان تشکیل پی و آرماتوربندی در آن وجود ندارد . در چنین شرایطی ، “شمع ” به عنوان میانبری کاربردی وارد عمل شده و وظیفه فوق را به دوش می کشد . شمع به عنوانی استوانه ای از جنس بتن مسلح (شمع بتنی) ، فولاد و یا حتی چوب ، با نفوذ به عمق زمین ، همانند ستونی حامل بار سازه را به نزدیکترین سطح سخت در دسترس منتقل می نماید . لازم به ذکر است که این پدیده در 3 حالت کلی کوبیدنی ، درجا ریخته شده و کوبیده درجا ریخته شده بارگذاری می شوند .