در ساختار سطوح یا ستون های بتنی ، زمانی مقاومت این محصولات حداکثر می شود که علاوه بر حفظ فواصل میلگردهای بکار رفته در آن ها ، هریک از شاخه های مذکور بطور کامل با مواد سیال پوشانده شده و خلائی برای نفوذ هوا یا رطوبت (که به خوردگی و تخریب میلگرد در بلند مدت منجر می شود) باقی نماند . حفظ فواصل مذکور بویژه در پروژه های عظیمی که سازه های بتنی زیادی در دست احداث می باشد به روش های سنتی (استفاده از تکه سنگ و نخاله های ساختمانی و …) نه تنها وقت گیر و اتلاف کننده انرژی کارگران می باشد ، بلکه همواره با اشتباهات فردی و عدم کسب نتیجه ای مطلوب (بویژه در مناطق زلزله خیز) منجر می شود . از این روی اسپیسر (Spacer) یا جداساز ها (پلاستیکی و بتنی) ، با حفظ فواصل استاندارد در طول عملیات ، به حرکت جریان مواد بین میلگردها کمک کرده و سبب تشکیل اصولی این محصول می شوند .
